Öğrenmeye ve araştırmaya serinin sekizincisinde Özge Öztürk’ün yüksek lisans çalışması olan “Sinematografik Kartpostal: İdealize Edilmiş Kentsel Bir Hafıza Oluşturmak ” yazısıyla devam ediyoruz.
Kartpostallar, geçmişten günümüze hayatımızın en önemli anı noktalarında hafızalarımızın görselleri olmuşlardır. Günümüzde değişen teknolojiyle beraber anılar artık fotoğraf, videoya dönüşse de kartpostallar gittiğimiz ve gezdiğimiz mekanlarda hediyelik eşya olarak o mekanlardan bizim hafızalarımızda yer eden birer tematik obje olarak varlığını korumaktadır.
Kentler de sinema,resim,video,kartpostal ve mimarlık gibi pek çok görselliğin ortak noktasıdır. Mimarlık ve sinemanın en temel kesişim noktası ise “kent”tir. Mimarlığın kendini gerçekleştirdiği sosyal ve fiziksel bir çevre olan kent, sinema içinse sonsuz potansiyeli olan bir beslenme kaynağıdır (Eroğlu, 2003).
Woody Allen, “Kentler beni hareket ettiriyor. Bu yüzden sıkıcı görünen veya romantik olmayan bir yerde film yapabileceğimi sanmıyorum. Eğer Venedik veya Paris’te bir film yaparsam, gerçekten iyi bir iş çıkabilir ve atmosferi hikâyenin bir parçası yapabilirim.” diye betimleyen yönetmen, filmlerinde mekansal anlatılara yer vermektedir.
MANHATTAN
MİDNİGHT TO PARİS
Yazıya bu adresten ulaşabilirsiniz. https://mimaritasarimsurecveetkilesimleri.wordpress.com/2016/12/16/sinemada-kent-okumalari-sinematik-kartpostal-4/
Büşra ERTAŞ
Gamze Sarı’ya ve buluşmamıza eşlik eden katılımcılara teşekkürler.
(Hafize Daştan, Melih Emre Güleç, Reyhan Hatipoğlu, Ezgi Sarı)
EXPLOREDRAFT 